කාත් කවුරුවත්

කාත් කවුරුවත් නැති බව දැන දැන
මාත් මගේ හිතත් රාත්‍රියක තියලා
නුඹත් ගියානම් හෙටත් තියේවිද
මටත් ඉරක් නැගෙනා
සාන්කාව ඇහෙරෙන ඝන අදුරේ
ආත්මයම මගේ රාත්‍රියම වැන්නේ
ඇත් වෙන්න නම්
ඇයි තුරුලෙම උන්නේ
වේදනාව ඇවිලෙන දිවි කතරේ
දෑස් ඇරන් ඉද
තවත් පලක් නැත්තේ
එත් කියන්නම් හමුවෙමු මතු බවයේ